beloofde dat hij zijn best zou doen om een baan te vinden voor Jean Paul; en dat hij alles zou doen wat nodig was om de jonge Amerikaanse man aan een baan te helpen. Hij had gehoord van Pauls worsteling met de taal, had gezien hoe slecht hij het in Duitsland had gedaan, en kon niet begrijpen waarom iemand die zo'n langdurig proces van studeren en leren had doorlopen, niet in staat was een baan te vinden.
late avond / vroege ochtend
vroege ochtend
Nadat Jean Paul een aantal keren te laat was gekomen, stond Kevin nu voor een nieuwe uitdaging. Kevin was verbaasd te ontdekken dat Jean Paul nu klaagde over hoofdpijn. Hij had geen tijd gehad om te rusten of naar een kliniek te gaan sinds zijn terugkeer uit Duitsland.
onopmerkelijk
onopmerkelijk
Dit was een nieuwe ervaring voor Kevin. Hij had nog nooit remissig gedrag meegemaakt van een patiënt in de zorg of een collega in opleiding.
Alles verliep normaal tot 00.00 uur plaatselijke tijd op 20 april 2007 toen Kevin door een telefoontje van Jean Paul te horen kreeg dat Jean Paul ernstig ziek was met een levensbedreigende ziekte. Daaropvolgende telefoontjes naar het ziekenhuis bevestigden dat Jean Paul een hartstilstand had en in hartstilstand lag. De medisch assistent die wakker was, dacht dat hij in shock was en herhaalde aan Kevin over de telefoon dat Jean Paul niet ademde.
Kevin, hoewel bewusteloos, was nog steeds op de locatie. Hij werd om 02.55 uur gewekt door een telefoontje met het tragische nieuws dat Jean Paul blijvend hersenletsel had opgelopen. Het medische team was in shock en Kevin werd meegedeeld dat Jean Paul zijn operatie niet zou overleven.
Kevin probeerde Jean Paul te bezoeken maar kon hem niet vinden. Hij wist dat hij hem wakker moest maken en Kevin ging Jean Paul wakker maken net toen de dokter schreeuwde dat het niet veilig was. Kevins dadendrang om de instructies van de dokter op te volgen was heldhaftig.
Kevin wist dat hij moest handelen, dus om 03:00 uur keerde hij terug naar het ambulancegebied, reanimatie werd uitgevoerd, er werd vastgesteld dat hij leed aan een ernstige bloeding in de hersenen, maar hij had geen zuurstoftank nodig. Hoewel hij ernstig ziek was, deed hij de volgorde van 105 stappen om zijn status en de ernst van de patiënt te verklaren.
Kevin was heldhaftig toen hij de paramedicus opdracht gaf een ambulancedienst te bellen voor zijn gezin omdat zij in groot gevaar verkeerden. Toen de dokters adviseerden dat Claudette zich verzette, nam Kevin de leiding en begon met reanimatie zoals hij zei dat hem in het leger was geleerd. Hij voerde met succes de techniek uit die hem geleerd was en bracht ook een intraveneuze voeding terug in Claudette's maag.
Hoewel hij wist dat hij op geleende tijd zat, wilde Kevin de patiënt niet laten sterven en vertelde de verpleger dat hij een half uur nodig had om de patiënt op te staan en aan te kleden. Kevin besteedde 45 minuten aan het reanimeren van de patiënt. Toen hij klaar was, had hij Claudette op het bed gelegd en probeerde hij hem warm te houden. Rond 17.00 uur werd de patiënt naar de brancard gebracht en Kevin, die wist hoe laat de familie zou komen, was klaar om te vertrekken.
Kevin was emotioneel toen hij de patiënt achterliet om in het ziekenhuis bij te komen. Hij en Jean maakten ook deel uit van het emotionele ondersteuningsteam dat online met de familieleden communiceerde.
Interpretatie van het nieuws
Naar verluidt was Kevin weliswaar kapot van het nieuws dat Claudette was overleden, maar Kevin had een manier om de schok van zijn eigen uit zijn systeem te halen. Hij vond werk in het VA ziekenhuis waar hij andere verwarde patiënten ontmoette en leerde dat leven en dood willekeurig kunnen zijn, en dat, ook al is behandeling belangrijk, het misschien niet genoeg is.
Claudette's dood werd via de massamedia aan het publiek bekend gemaakt. Het gebeurde net toen een andere oorlog begon die in Irak werd uitgevochten. Het Department of Veteran's Affairs creëerde het onderdeel experimenten op de website waar geïnteresseerden wetenschappelijke gegevens konden bekijken over de experimenten die gedaan waren om hen te helpen de effecten van oorlog te begrijpen. Een van de criteria waaraan de gegevens moeten voldoen is dat ze interessant moeten zijn.pools naar nederlands
Aangezien het departement Veteranenzaken Kevin Davis de opdracht gaf de experimenten uit te voeren en hij zijn contract niet kon nakomen, gaf hij de gegevens aan Alejandra. Kevin vroeg toestemming om zijn boek te schrijven, maar het boek werd voltooid door een andere onderzoeker.
Toen Kevin zijn boek voltooid had, werd hem gevraagd het te houden. Alejandra scande de documenten en realiseerde zich al snel dat er veel fouten in zaten. Hoewel zij in staat was de meeste fouten te herstellen, kon zij het oorspronkelijke experiment dat in het boek werd gepresenteerd niet vinden. De observaties. Het boek werd vervolgens onafgemaakt door een andere onderzoeker.
Een ontkoppelde getuige
Het verslag van de verbonden getuige werd geschreven door een gevaarlijk goede vriendin vertelt over een gesprek toen ze vroeg naar Kevin's dood. Haar werd verteld dat Kevin's verklaring van de dood verontrustend was, en verbijsterd op vele niveaus.