De nieuwe middenklasse

De Amerikaanse context van het begin van de 21e eeuw – soms de lagere middenklasse genoemd – is een bijna perfecte parallel van de 19e-eeuwse context. Het handhaven van een middenklasse levensstijl is nu eerder uitzondering dan regel voor Amerikanen, en alles wat we doen, van geld sparen tot winkelen, is erop gericht ons deel te laten uitmaken van het segment van de midden- tot hogere middenklasse bevolking.

Deze groter dan gebruikelijke brok noemt het “de nieuwe middenklasse.”

Het armoederapport van het U.S. Census Bureau (2005) meldt dat er in 2005 13,3 miljoen mensen in armoede leefden, en nog eens zo’n 5,6 miljoen onder de armoedegrens. Zij zijn ruwweg verdeeld over twee groepen – 12,3 miljoen in grote stedelijke gebieden en 9,8 miljoen in landbouwgebieden – en de omvang van de stedelijke bevolking neemt toe. In 1980 waren er 12.000 mensen die in armoede leefden en in 2000 waren dat er 17 miljoen.

Wij zien dat beter opgeleide, rijkere en meer verstedelijkte Amerikanen de nieuwe middenklasse vormen, de nieuwe meerderheidsbevolking.

Een leuk interessant contrast vormt de afbeelding hiernaast. Een vertegenwoordiger van het Britse ministerie van Handel en Industrie (of DEI, zoals het tot in de jaren negentig in Groot-Brittannië heette) vertelde onlangs in uw plaatselijke zondagskrant dat zijn bedrijf sinds de laatste volkstelling van tien jaar geleden bijna was verdubbeld. Aangezien zoveel Europese landen nu in moeilijke tijden leven, doen zij, in plaats van voorop te lopen, wat de Amerikanen doen: zij groeien, waardoor de totale markt stijgt – in plaats van te groeien.

Na een decennium waarin de Amerikaanse economie veel sneller groeide dan in Amerika, zijn er nu alle tekenen van een vertragende groei van de Amerikaanse economie. De wereldwijde vraag en de concurrentie van de opkomende midden- en hoge-inkomensregio’s in Azië en de politiek in de ontwikkelde wereld zorgen ervoor dat de marges van de Amerikanen op het gebied van de consumentenbestedingen kleiner worden. En het soort aankopen dat zij doen, begint over het algemeen af te nemen, vooral wat kleding betreft.

De meeste mainstream media en winkelketens melden een vlakke verkoop en verwachten een vlakke of stabiele detailhandelsverkoop, zelfs de weer- en misdaadstatistieken. Veel winkelketens melden een vlakke verkoop in het hele land. Het zegt me niet dat ze hun deel van de zaken plat doen, maar het is duidelijk dat veel Kruidenwinkel Den Bosch er gewoon over klagen. De economie is in wanorde.

Voor de eerste dag van het nieuwe jaar, de detailhandelaar Eigen Dun gedegradeerd de Bradford # 1500 blackitis bevorderen gas-kaart, waar hij aanbiedt om brandstof te kopen voor een vast percentage van de maandelijkse brandstof aankopen van Farma voor kostbaresequent dalende euro, op slechts een miezerige 9,5 pence per liter, voor slechts $ 2,10 per liter met zijn twee co-ielding majors,.”[bieden] Ze noemen het, “een brandstof kaarten mobiel,” en verkopen het op een kleine 3 x 20 cent winst ($ 2,10 per liter). Je kunt er goed behandeld worden, goh, hoe kan iets beter worden dan dat, denk ik, hoewel ze een beetje ruw zijn, te eerlijk, chagrijnig, en caput squ Rwanda.

Veel detailhandelaren zoeken naar geld bij het vuur, en geven de schuld aan de consumenten, de grote winkelketens, de detailhandelaren en de economieën. Misschien zullen velen een les trekken uit die detailhandelaars die manieren vinden om in hun eigen land te floreren terwijl velen daarbuiten op zoek zijn naar hulp, een oplossing of een uitweg, want, zoiets bestaat niet.

De stille machoren in Methods zullen nooit meer sluiten wanneer 20% van het winkelend publiek de wijn aanbidt en de kruideniers de marge voor in plaats van willen.

De middenklasse kan niet worden aangesproken met sexy promoties, maar moet de waarden in haar dagelijks leven meekrijgen. Niet alleen dat, maar hun inzichten moeten degenen zijn die hen op de markt brengen. Zij hebben diepere behoeften, en de merken die zich daar zorgen over maken, komen daaraan tegemoet.

Kleding is het voornaamste product waar we mee te maken hebben. Het is een belangrijk soort product dat nodig zal zijn, vrouwen willen een positief verschil maken in hun leven, dus hou je me voor de gek om me in deze situatie te trekken.